تخصصان سوختگی در بیمارستان عمومی ماساچوست (MGH) دیروز اعلام كردند كه آنها با موفقیت سلول زنده خوك مهندسی ژنتیك شده (xenograft) را برای بستن موقت زخم سوختگی استفاده كرده اند. این عمل که قسمتی از فاز ۱ بالینی این فرایند بوده است نخستین پیوند مستقیم بافت یک حیوان به انسان می باشد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا وسیما، این گروه مطالعات گسترده‌ای در این زمینه از سال ۲۰۱۲ آغاز کرده بودند و در سال ۲۰۱۶ موفق به جدا سازی سلول‌های بنیادی و درمال پاپیلای موی انسانی و پیوند آنها به موش و نیز ایجاد ساختار مو در این حیوانات شدند، که نتایج آن در سال ۲۰۱۷ منتشر شد. همچنین در سال ۲۰۱۷ پیوند سلول‌های درمال پاپیلای کشت شده اتولوگ در ۵ بیمار دچار ریزش موی آندروژنیک، با مجوز کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی تهران و پژوهشکده رویان انجام شد.
محققان با استفاده از پوست موش به عنوان یک سیستم مدل دریافته اند که p73 برای بهبود زمان بندی شده زخم های پوستی مورد نیاز است. در بافت طبیعی، بیان p73 در پاسخ به زخم افزایش می یابد و این در حالی است که نقصان p73 منجر به بهبودی با تاخیر زخم می شود.
در روشی که امروزه سلول های بنیادی پرتوان تولید می شوند از دو جهت نیازمند بهینه سازی است 1) مدت زمانی که طول می کشد سلول ها به سلول های بنیادی تبدیل شوند، مدت زمانی طولانی است و 2) نرخ بازبرنامه ریزی موفقیت آمیزی بسیار پایین و چیزی در حدود یک سلول در 100 هزار سلول است.
دکتر قانعی در جلسه امروز با ریاست مرکز تحقیقات پوست و سلول های بنیادی و هیات علمی این مرکز ضمن اظهار امیدواری به رشد بیش از پیش علوم و فن آوری های سلول های بنیادی ، مرکز تحقیقات پوست و سلول های بنیادی را به عنوان یکی از مراکز تحقیقاتی شاخص در این حوزه نامبرد و افزود :
بیو فیلم های باکتریایی که روی سوختگی ها یا زخم های بعد از جراحی شکل می گیرند یا آن هایی که بعد از استفاده از ابزارهای پزشکی مانند کاتتر شکل می گیرند بسیار نازک هستند و البته مشکلات زیادی را برای بیمار ایجاد می کنند. این باکتری ها الکتریسیته مربوط به خودشان را تولید می کنند و از این میدان الکتریکی برای ارتباط برقرار کردن با یکدیگر و تشکیل بیوفیلم های باکتریایی استفاده می کنند و همین امر موجب می شود که آن ها تهاجمی شده و درمان مشکلی داشته باشند.
زمانی که فردی بخشی از بافت نرمش را به دلایلی مانند تصادف، عفونت یا جراحی از دست می دهد، جراحان گزینه های اندکی برای القای بازسازی بدن و جایگزینی بافت از دست رفته در اختیار دارند که همین امر موجب می شود عوارض آن برای بیمار باقی بماند. در مطالعه ای جدید، محققین ژل جدیدی را تولید کرده اند که به عنوان ابزار بازسازی کننده بافت های نرم، امیدوار کننده نشان داده است.
دانشجوی PHD مرکز تحقیقات پوست و سلول های بنیادی موفق به دریافت جایزه پرفسور حسابی شد .
